Ik ben Yvonne. Ik ben 27 jaar, getrouwd en samenwonend en heb 2 kittens. Ik werk als apothekersassistente bereidingen en mijn hobby’s zijn fotografie en kostuums maken op basis van games/films.
Ik heb de diagnose autisme sinds 2015 en ADHD sinds 2022.
Vermoedens hiervan waren al vanaf toen ik een jaar of 8 was, maar helaas is er toen weinig tot geen actie ondernomen. Gelukkig viel alles na deze diagnoses op zijn plek en leer ik er beter mee omgaan. Ook krijg ik medicatie sinds de ADHD-diagnose, waardoor ik rust in mijn hoofd heb gekregen.
De impact van autisme op mij vind ik een lastige vraag om te beantwoorden, puur omdat ik dus sinds kort weet dat het gecombineerd is met ADHD en ik niet goed weet te plaatsen wat waarvandaan komt. Maar mijn communicatie is wel het grootste probleem. Wanneer ik net iemand leer kennen, ga ik heftig maskeren en lijk ik neurotypisch, dat gaat automatisch. Dit leer ik wel beetje bij beetje af. Daarna val ik door de mand, het gaat me extreem veel energie kosten om dat vol te houden, non-verbale signalen uit ik niet of juist verkeerd, ik vang die van de ander ook totaal niet op. Ik heb een hele sterke hyperfocus die spontaan ontstaat en ik ook moeilijk uit kom; dit is soms handig en soms ook totaal niet. Het is wat dat betreft vaak heel zwart wit bij mij: Of ik raak door alles afgeleid of ik ben met geen enkele mogelijkheid af te leiden van waar op dat moment de hyperfocus ligt, wanneer dit zo is kan ik heel moeilijk omschakelen naar iets anders. Ook raak ik erg snel overprikkeld, maar ik zoek prikkels wel vaak op. “Social cues” is iets wat ik erg lastig vind door te hebben en rekening mee te houden, dit heb ik oprecht niet door en kan vaak voor vervelende situaties zorgen. Door die situaties ben ik erg onzeker geworden.
Ondanks dat ben ik wel trots dat ik mijn manieren heb gevonden om situaties dragelijker te maken voor mezelf en anderen en ik veel geleerd heb. En ik blijf elke dag nog leren. Ik raad ook iedereen aan om te zoeken wat voor jou helpt.
Reactie plaatsen
Reacties