Ik ben Jonina en ik ben docent Nederlands op een mbo-school in Rotterdam. Ik woon samen met mijn vriend, zijn zoontje (de helft van de week) en mijn hond Loes. Ik lees erg veel en ben graag in het bos.
Autisme is schijnbaar verweven met alles in mijn leven. Hoe dat precies zit, weet ik nog niet; de diagnose is nog vers. Het verwart me dat ik ineens een diagnose heb die zo passend aanvoelt. Ik begrijp niet dat ik dit niet eerder door heb gehad, aangezien ik als docent jarenlang leercoach ben geweest voor leerlingen met onder andere ASS.
In het onderwijs is praten over autisme doorspekt met vooroordelen. Helaas is er nog weinig kennis en dat uit zich in uitspraken die me de afgelopen tijd erg raken. Sinds de diagnose lijkt het alsof ik nóg gevoeliger ben dan ik al was.
Met die gevoeligheid ben ik toch wel erg blij. Ik zie, voel, hoor en ervaar dingen veel intenser dan anderen. Dat breekt me regelmatig op, maar het geeft me ook een soort superkracht. Nu ik weet dat dat hoort bij autisme, weet ik ook dat anderen dat niet hebben. Ik dacht namelijk dat iedereen alles zo beleeft zoals ik dat doe.
Daarnaast ben ik er ook blij mee dat ik best wel gestructureerd werk, ook al lijkt het soms of ik juist chaotisch ben. Dat ben ik niet, maar soms vind ik het lastig om te handelen. Ik heb echt een zetje nodig als ik het geheel nog niet heb uitgedacht.
Ik heb nog geen tip voor mensen met autisme. Ik ben nog zo’n groentje als het gaat om deze diagnose. Vraag het me over een paar maanden nog maar eens; wellicht heb ik dan wel volop tips.
Reactie plaatsen
Reacties